Porady

Płytki takie są bardzo łatwe w czyszczeniu , można je zmywać woda i popularnymi na rynku detergentami nie wymagają stosowania wosku i impregnowania .Do pierwszego czyszczenia po zamontowaniu żeby pozbyć się z powierzchni  płytki resztek kleju i fugi używamy środków do tego przeznaczonych  o odczynie lekko kwaśnym i pozostawiamy go na  powierzchni na  kilkanaście minut po czym spłukujemy czysta woda .Późniejsza  codzienna higiena płytek polega na wytarciu powierzchni płytki zwilżoną szmatka co nada jej naturalnego blasku  .Można tez stosować detergenty typowo przeznaczone do tego typu powierzchni  . Pamiętajmy że płytki szkliwione są mało odporne na uszkodzenia mechaniczne i przy gruntownym czyszczeniu nie należy stosować ostrych elementów czyszczących które mogą porysować powierzchnie szkliwa .

 W śród gresów możemy wyróżnić kilka rodzai  powierzchni naturalna, strukturalna i polerowana  i ta ostatnia powierzchnia posiada wysokie walory estetyczne ale dodatkowo wymaga  zabiegu jakim jest impregnacja . Impregnacja to zabezpieczenie  przed wnikaniem w  powierzchnie jakichkolwiek substancji brudzących  poprze nasycenie materiałów substancjami chemicznymi  .Proces ten pozwala na wydłużeniu długowieczności gresów polerowanych . Gres polerowany powstaje z gresu o powierzchni naturalnej w procesie  produkcyjnym  jakim jest polerowanie .Za pomocą odpowiednich kamieni szlifierskich z odpowiednim naciskiem i w połączeniu z dodatkiem dużych ilości wody ścierana jest wierzchnia warstwa płytki i otwierają się tzw. mikropory ,które później na etapie montażu płytki przed za fugowaniem należy zaimpregnować specjalnie do tego wyprodukowanymi środkami . Dobre i sprawdzone środki do impregnacji gresów  produkują firmy takie jak Fila , Sopro i HG.

Sam proces impregnacji  zaczyna się od  oczyszczeniu powierzchni płytki polerowanej z rożnego rodzaju zabrudzeń czysta ścierką  W drugim kroku rozprowadzamy równomiernie roztwór impregnatu na powierzchni płytki za pomocą wałka malarskiego i tak pozostawiamy na kilka godzin do wyschnięcia . W zależności od producenta proces ten trzeba powtórzyć kilkukrotnie . Wyschniętą powierzchnie wycieramy suchą i czysta ścierką, doprowadzając do efektu lustra ( zasada podobna jak polerowanie maski samochodowej ) i tak zabezpieczona powierzchnia nadaje się do użytku . Do codziennej konserwacji i czyszczenia  gresów polerowanych stosujemy zwykle detergenty przeznaczone do tego typu prac rozcieńczone w wodzie  zgodnie z zaleceniami producenta . Do konserwacji specjalnej tzn. wywabiana mocnych i uciążliwych plam jak np. po kawie,winie itp. używa się specjalistycznych środków które można również dostać w ofercie wyżej wymienionych producentów . Środek taki nanosi się na plamę bez rozcieńczania w wodzie i pozostawia aż do wyschnięcia , następnie mokrą gąbką usuwa się pozostałości wchłoniętego brudu .Płytki i gresy o powierzchni naturalnej konserwujemy systematycznie  w normalny sposób poprzez czyszczenie i mycie  środkami , detergentami przeznaczonymi do tego typu powierzchni  .

To pytanie najczęściej zadają sobie posiadacze łazienek z mniejszym metrażem, gdyż muszą kierować się racjonalnym wykorzystaniem przestrzeni. Wanna jest bardziej komfortowa i pozwala nam się lepiej zrelaksować, ale zajmuje więcej miejsca. Jest bardziej funkcjonalna w przypadku rodziny z małymi dziećmi. Prysznic jest łatwy w użytkowaniu dla wszystkich, pozwala na szybką kąpiel i poprzez to oszczędza czas, oraz zużycie wody. Jeśli mamy małe dzieci to możemy zastosować głęboki brodzik, który umożliwi im kąpiel. Możemy też wybrać w drodze kompromisu rozwiązanie, które łączy wannę i prysznic w jednym, pod warunkiem że pozwala nam na to miejsce. Wybieramy wannę asymetryczną, najlepiej z płaskim i szerokim dnem, co ułatwi kąpiel pod prysznicem. Na wannie montujemy parawan, do wyboru mamy wahadłowe, przesuwne i składane. Nad wanną montujemy prysznic lub panel prysznicowy, i gotowe. Reasumując, bardziej funkcjonalnym i ekonomicznym rozwiązaniem jest prysznic z płaskim brodzikiem, lub głębokim dla rodzin z dziećmi. Możemy wybierać wśród rożnych rodzai, od najprostszych ze zwykłą baterią, po wyposażone w deszczownice, posiadające termostaty, chromoterapie i rożnego rodzaju bicze wodne .

Życzymy udanych i satysfakcjonujących zakupów.

Mała łazienka może być funkcjonalna, praktyczna, komfortowa, przestronna i przyjazna. Wszystko zależy od odpowiednio rozmieszczonych i dobranych elementów wykończenia, umożliwiających bezkolizyjne codzienne funkcjonowanie. Wiele korzyści przynosi zastosowanie elementów optycznie powiększających przestrzeń. Wykorzystanie elementów szklanych oraz lustrzanych nada wnętrzu przestronności i lekkości. Bardzo istotny jest też dobór odpowiedniego oświetlenia, najlepiej intensywnego i punktowego. Kolorystyka jasna, w zimnej tonacji będzie najbardziej odpowiednia. Dużą rolę odgrywa wybór odpowiednich szafek. Właściwie zaprojektowane zabudowy wnęk, umiejętny podział przestrzeni, na pewno uczynią łazienkę bardziej funkcjonalną. Dla uzyskania większej przestrzeni dobrze jest, jeśli to możliwe przenieść pralkę do innego pomieszczenia. Kiedy nie ma takiej możliwości warto pomyśleć o zastosowaniu mniejszej pralki, ładowanej od góry. Zamiast wanny zastosujmy brodzik z prysznicem. Płytki w formacie np. 45×45 lub 60×60 zastosowane na podłodze optycznie powiększą naszą łazienkę. Ułożone na ścianie w formacie 30×60 wzdłuż – rozciągną łazienkę, a ułożone w pionie powiększą wizualnie wysokość. Tak naprawdę zaprojektowanie naszej małej łazienki nie jest trudne. Potrzeba tylko trochę wyobraźni, odpowiednio dobranych produktów, a będzie ona piękna i funkcjonalna.

Życzymy udanych i satysfakcjonujących zakupów.

Taka łazienka powinna być przede wszystkim przestronna i przyjazna, wyposażona w sprzęt, i elementy umożliwiające wygodne funkcjonowanie. Jeśli wielkość takiej nowej lub modernizowanej łazienki nie pozwala na swobodne poruszanie się osobie starszej, to już na tym etapie powinniśmy zrezygnować z umieszczania tam niektórych urządzeń jak np. wanna, pralka czy też zamontować składane poręcze zamiast stałych. Wszystkie elementy wyposażenia muszą być zamontowane w sposób bezpieczny, dlatego w takich łazienkach nie powinno się stosować ścianek gipsowo-kartonowych. Lepszym rozwiązaniem będą ściany murowane przynajmniej od poziomu posadzki do około 1 metra wysokości. Wszelkiego rodzaju gniazdka, włączniki, wieszaki czy uchwyty powinny być zamontowane w miejscach, które pozwolą na swobodny dostęp do nich. Najlepsze będą posadzki antypoślizgowe, zapewniające duże bezpieczeństwo. Wanna i brodzik powinny być wyposażone w rożnego rodzaju siedziska lub specjalne schodki, umożliwiające wejście do nich. Elementy oświetlenia powinny nadawać pomieszczeniu ciepły i przytulny charakter.

Reasumując, dla każdego z nas łazienka to miejsce w którym chcemy czuć się przede wszystkim bezpiecznie, intymnie, komfortowo i wygodnie. Życzymy udanych i satysfakcjonujących zakupów.

Projektując łazienkę przyjazną dziecku w pierwszej kolejności powinniśmy zwrócić uwagę na jego bezpieczeństwo w niej. Bardzo często dziecko narażone jest na uderzenia o wystające kanty. Dobrym pomysłem w tej sytuacji mogą okazać się meble i sprzęt łazienkowy o zaokrąglonych kształtach. Jeśli nie możemy takich kupić to wykorzystajmy plastikowe nakładki na kanciaste wykończenia. Kolejną przyczyną łazienkowych wypadków jest śliskość powierzchni. Trzeba zwrócić uwagę, aby wybierane przez nas wyposażenie było antypoślizgowe. Na posadzki i do wanny lub brodzika możemy zastosować maty antypoślizgowe w rożnych kolorach, kształtach i wzorach. Warto się też zastanowić nad zakupem specjalnych podestów antypoślizgowych  umożliwiających dziecku sięganie do zlewu lub muszli. Dodatkowo w tych miejscach możemy też zamontować specjalne uchwyty, które umożliwią utrzymanie równowagi. Należy zadbać o to, aby szafki i szuflady były wyposażone w blokady bezpieczeństwa. Ważnym elementem jest też zainstalowanie zamka w drzwiach od zewnętrznej strony, tak aby dziecko nie mogło zamknąć się od środka.

Kolejnym elementem łazienki jest estetyka, wygląd i wygoda. Ładne, wesołe, ciepłe i przytulne wykończenie sprawi, że dzieci chętniej będą wykonywać zabiegi higieniczne. Powinniśmy wybrać jeden, wiodący kolor i uzupełnić go barwą kontrastową lub innym odcieniem. Najlepiej wybierać jasne barwy, które są uniwersalne i najłatwiej dobrać do nich kolorowe dodatki. Unikajmy raczej kafelków i tapet z motywami i wizerunkami z bajek. Dzieci szybko wyrastają i na pewno łatwiej jest zmienić dodatki, niż skuwać płytki ze ściany. Lepiej zwrócić większą uwagę na wesołe ręczniki, wieszaki, dywaniki i inne dodatki, które wybierzemy przy pomocy samego dziecka. Warto też zaopatrzyć łazienkę w kosz z zabawkami do kąpieli oraz w serie kosmetyków kąpielowych dla dzieci. Istotną rolę w wystroju łazienki odgrywa światło. Najlepiej żeby było dość delikatne i odpowiednio rozproszone, umożliwiające czytanie bajek np. podczas kąpieli. Życzymy udanych i satysfakcjonujących zakupów.

To pytanie zadaje sobie większość z nas, stojąc przed wyborem spośród kilkunastu producentów i jeszcze większej ilości modeli w trakcie remontu łazienki. Możemy wybierać spośród baterii umywalkowych, baterii wannowych, baterii wannowo-prysznicowych, baterii prysznicowych. Dodatkowo możemy jeszcze wybierać w sposobie montażu np. naścienne czy stojące na brzegu umywalki lub wanny, jednouchwytowe w stylu nowoczesnym, lub w stylu retro z dwoma pokrętłami.

Jak widać wybór mamy dość duży. Postaramy się podpowiedzieć Państwu czym najlepiej kierować się wybierając armaturę. W pierwszej kolejności powinniśmy zwrócić uwagę na sposób montażu. Możemy wyróżnić baterie stojące i naścienne. Pierwsze montuje się gdy rury instalacyjne wyprowadzane są poniżej poziomu umywalki/wanny. Drugi rodzaj stosuje się gdy rury wyprowadzone są powyżej poziomu. Wśród baterii stojących najpopularniejsze są modele jednootworowe, w których mieszacz i wylewka są ze sobą połączone. Na rynku dostępne są również baterie dwu i trój otworowe, które składają się z oddzielnego mieszacza i osobnych uchwytów do uruchamiana zimnej lub ciepłej wody. Wśród armatury wannowej możemy spotkać się też z modelami cztero otworowymi, do montażu na wylewkę, kurki lub uchwyty, oraz na wąż prysznicowy. Kolejny istotnym elementem jest ekonomiczność, ekologia i wygląd. Najbardziej o nasz portfel będzie dbała armatura jednouchwytowa i termostatyczna którą możemy szybko ustawić na pożądaną temperaturę i strumień. Kolejnym istotnym elementem jest perlator lub aerator tzn. rodzaj sitka na wylewce, którego zadaniem jest napowietrzanie i zwiększanie ciśnienia strumienia wody. Dzięki niemu możemy zużyć od 15 do 60% mniej wody. Coraz częściej do naszych domów trafiają baterie elektroniczne, które dotychczas były wykorzystywane w miejscach użyteczności publicznej. Potrafią  w dużym stopniu zaoszczędzić zużycie wody poprzez automatyczne uruchamianie strumienia w momencie wsunięcia dłoni pod kran. Jeśli chodzi o wygląd, to dużą popularnością cieszą się klasyczne powierzchnie chromowane, ale coraz częściej zaczyna być stosowana armatura kolorowa, której dużą zaletą jest to, że na jej powierzchni wszelkie osady i zanieczyszczenia są mniej widoczne. Ostatnią istotną rzeczą jest trwałość korpusu i głowicy. Korpus i wylewka zazwyczaj są odlewane z mosiądzu, i dzięki temu są bardzo trwałe. Istotny jest więc rodzaj stopu, niestety tych informacji nie znajdziemy na opakowaniu, pozostaje nam jedynie porównanie wybranych modeli pod względem wagowym, im cięższy model tym lepszy, na pewno ma grubsze ścianki, mniej podatne na zniszczenia, jest solidniejszy. Drugim istotnym elementem odpowiedzialnym za regulacje przepływu wody jest głowica. Jeśli chcemy żeby nasza armatura posłużyła nam przez wiele lat to wybierzmy tą ceramiczną, z kilkuletnią gwarancją, a nie tą wykonaną z tworzywa. Reasumując, w pierwszej kolejności przy wyborze  powinniśmy kierować się wyglądem, bo korzystamy z niej codziennie i musi nam się podobać. W drugiej kolejności zwracamy uwagę na ekonomiczność i ekologię. Nie zapominajmy o wygodzie użytkowania, kształt i wykonanie powinny zapewnić nam bezproblemową obsługę.

Życzymy udanych i satysfakcjonujących zakupów

Według normy PN-EN14411 załącznik J.( PN-EN ISO 10545)

Nasiąkliwość wodna wymagana od 3 do 6 %,

Wytrzymałość na zginanie wymagana min. 22

Siła łamiąca N wymagana <7,5 mm min 100 N >7,5 mm Mn 600 N

Współczynnik cieplnej rozszerzalności linowej 10-6/stC wymagany <9

Odporność na pęknięcia włoskowate wymagana

Odporność na czynniki chemiczne: zasady i kwasy o słabym stężeniu, wymagane – GLA, GLB

Odporność na ścieranie wymagane min. GB

Skuteczność antypoślizgowa NPD, R9

Odporność na działanie środków domowego użytku wymagane min. GB

Odporność na plamienie wymaganie min 3 klasa

To parametr określający powierzchnie danego materiału wykończeniowego. W przypadku płytek określa się go za pomocą zmierzenia pod jakim kątem nachylenia z płytki polanej olejem zsunie się człowiek w odpowiednim do tego badania obuwiu. Przepisy budowlane wymagają stosowania materiałów wykończeniowych z odpowiednią antypoślizgowością do danego rodzaju pomieszczenia. Stąd też wyróżniamy następujące powierzchnie antypoślizgowe oznaczone symbolami:

R 9 – zakres kątów od 06 do 10 – płytki z tym oznaczeniem możemy stosować na posadzki np. w pomieszczeniach prywatnych

R 10 – zakres kątów od 11 do 19 – płytki z tym oznaczeniem możemy stosować  na posadzki np. w szkołach, szpitalach, ciągach komunikacyjnych

R 11 – zakres katów od 20 do 27 – płytki z tym oznaczeniem możemy stosować na posadzki np. w wejściach do pomieszczeń użyteczności publicznej

R 12 – zakres kątów od 28 do 35 – płytki takie możemy stosować na posadzki np. we wnętrzach przemysłowych z często mokrą powierzchnią

R 13 – zakres kątów od 36 i więcej – płytki z tym oznaczeniem możemy stosować na posadzki np. wokół basenów

Odporność materiału na kontakt z kwasami i zasadami. Parametr ten jest bardzo istotny i wymagany przy zastosowaniu płytek w zakładach przemysłu spożywczego, chemicznego, żywieniowego, szkołach, szpitalach i basenach. Najlepszą chemoodpornością charakteryzują się materiały ceramiczne o jednolitej strukturze (tj. gresy barwione w pełnej masie).

Własność dielektryków polegająca na niepowstawaniu na ich powierzchni ładunków elektrycznych. Posadzki antystatyczne powstają ze specjalnego rodzaju materiału, który przewodzi ładunek elektryczny. Stosuje się je w pomieszczeniach z aparaturą badawczą, salach operacyjnych, serwerowniach itp. Do prawidłowego wykonania podłogi antystatycznej potrzebny jest specjalistyczny klej, fuga oraz taśma miedziana, położona pod płytkami w celu zbierania ładunków elektrycznych.

DYLATACJA to szczelina celowo utworzona w konstrukcji architektonicznej, przenosząca samodzielnie przewidziane obciążenia, odkształcenia i przesunięcia. Dylatacje możemy podzielić na konstrukcyjne, termiczne, technologiczne i przeciwdrganiowe. Brak wykonania niezbędnych dylatacji może prowadzić do poważnych uszkodzeń powierzchni takich jak: pękania posadzek czy ścięcia ścian. Prawidłowo wykonany projekt dylatacji konstrukcyjnej powinien zawierać rozmieszczenie dylatacji, szerokość dylatacji, wymagany ruch poprzeczny, wymagany ruch podłużny, wymagany ruch pionowy, wymaganą obciążalność i wymaganą wodoszczelność. Kolejnym ważnym parametrem jest wysokość dylatacji. Ponieważ listwy dylatacyjne produkowane są w określonych rozmiarach trzeba bardzo dokładnie zaprojektować jej wysokość (z dokładnością do 1 mm). Większa niedokładność skutkuje później próbą wyrównania posadzki do listwy i prowadzi do powstania pofalowanej posadzki.

Inne problemy są związane z zastosowaniem dylatacji jastrychowych i pod-płytowych, które dobiera się do rozmiaru powierzchni dylatowanej, rodzaju posadzki (wewnątrz budynku na zewnątrz, z ogrzewaniem podłogowym), szerokości dylatacji ,wymaganej obciążalności i wodoszczelności. Dylatacje w miarę możliwości powinny być układane w proporcjach zbliżonych do kwadratu. Bardzo ważne są dylatacje wokół słupów oraz wystających z posadzki elementów konstrukcyjnych, związanych z fundamentami lub konstrukcją budynku. Brak takich dylatacji jest często powodem pękania posadzek. Przy renowacji/poprawianiu dylatacje powinny być układane w miarę możliwości na istniejących pęknięciach.

W pierwszej kolejności, co to jest fuga? To spoina wypełniająca puste miejsce między płytkami, kamieniem, szkłem, cegłą, pustakiem itp. Jest to zabezpieczenie przed wnikaniem pod powierzchnie danej okładziny jakichkolwiek substancji, które mogłyby spowodować powolne niszczenie zamontowanego materiału. Jest też estetycznym wykończeniem powierzchni. Wyróżniamy różnego rodzaju fugi przeznaczone do: płytek ceramicznych, gresowych, kamionkowych, glazury, klinkieru, kamienia naturalnego i sztucznego, oraz szkła. Obecnie produkowane fugi poziomem zaawansowania technologicznego przewyższają produkowane wcześniej fugi cementowe. Ponadto unormowania europejskie (EN 13888) nałożyły na producentów rygorystyczne wytyczne użytkowe i eksploatacyjne. Kupując produkty oznaczone tą normą mamy pewność pełnej gwarancji i użyteczności w określonym czasie. Zaprawę uszczelniającą dobieramy do danego produktu, podłoża i miejsca użytkowania. W miejscach wzmożonej i intensywnej eksploatacji (np. korytarz, magazyn, ciąg komunikacyjny) powinno się zastosować fugi o dużej twardości i wytrzymałości na obciążenia mechaniczne. W miejscach zmiennej temperatury i warunków atmosferycznych wybieramy fugę o podwyższonej odporności na wahania temperatur i działanie wilgoci. Ważną kwestią jest dobór fugi do stosowanego kleju mocującego daną okładzinę, np. do kleju trwale elastycznego dobieramy taką samą fugę, by pracowała równomiernie z klejem i podłożem. W przypadku zastosowania innej fugi będzie ona narażona na spękania i wykruszenia.

Fugi mają zróżnicowaną ziarnistość, porowatość, nasiąkliwość i elastyczność. Mają również ograniczone zastosowanie co do szerokości (te do pomieszczeń mają od 2-6 mm, natomiast zewnętrzne od 4-16 mm ze względu na termokurczliwość materiałów). Wyróżniamy następujące rodzaje fug:

-Fugi elastyczne szybkowiążące, wodo i mrozoodporne, odporne na pleśń i grzyby. Szerokość takiej fugi jest uzależniona od rodzaju użytych dodatków i wypełniaczy. Fugi te stosujemy głównie do ogrzewania podłogowego i na zewnątrz budynków.

-Fugi silikonowe to spoiny tworzone na bazie silikonu, akrylu lub mieszanek silikonowo-kauczukowych. Sat to fugi w pełni elastyczne. Stosuje się je wszędzie tam, gdzie naprężenia powierzchni mogą spowodować ich pękanie. Np. w narożach, dylatacjach, elementach nie związanych trwale ze strukturą ściany lub podłoża.

-Fugi epoksydowe – powstają na bazie żywic reakcyjnych, są zazwyczaj dwukomponentowe. Charakteryzują się ekstremalnie wysoką wytrzymałością, są wodo i mrozoodporne. Mogą być stosowane w środowiskach, które wymagają dużej odporności chemicznej i biologicznej tj. baseny, zbiorniki wody pitnej, zakłady przemysłu spożywczego, oraz łazienkach, kuchniach czy pralniach.

Przy wyborze kleju możemy wyróżnić kilka rodzajów spoin do płytek.

Kleje cementowe - są najczęściej stosowane ze względu na niską cenę i wystarczająco dobre parametry. Kleje cementowe stosuje się do układania cienkowarstwowego 3-7 mm oraz do układania grubowarstwowego do 3 cm grubości warstwy. Kleje te dzielimy na zwykłe i elastyczne. Zwykłe stosujemy do glazury i terakoty przy niedużych powierzchniach niedylatowanych. Natomiast kleje elastyczne stosujemy do gresów, ogrzewania podłogowego i na zewnątrz budynków.

Kleje epoksydowe - inaczej chemoutwardzalne, stosowane są wszędzie tam gdzie wymagana jest kwasoodporność, zasadoodporność, chemoodporność  i antyelektrostatyczność. Kleje epoksydowe są mało odporne na podwyższoną temperaturę. Występują w wielu odmianach kolorystycznych.

Kleje poliuretanowe - są odporne na warunki atmosferyczne. Mogą być stosowane na zewnątrz jak i wewnątrz do układania na drewnie, metalu, PCV, linoleum.

Kleje krzemianowe - to kleje chemoutwardzalne, których najważniejszymi cechami są odporność na podwyższoną temperaturę, wysoka chemoodporność, duża przyczepność do podłoża i odporność na korozję biologiczną. Stosowane są głównie w zakładach przemysłu spożywczego, basenach, zbiornikach wody pitnej.

Układanie płytek nie jest czymś skomplikowanym, ale żeby zrobić to dobrze należy stosować się do kilku zasad i wskazówek.

Po pierwsze trzeba odpowiednio przygotować podłoże tzn. sprawdzić równość powierzchni, ścian i podłóg, oraz prostopadłość miedzy ścianami. Następnie należy usunąć wszystkie zanieczyszczenia na powierzchniach – odtłuszczamy, a jeśli zachodzi taka potrzeba to myjemy powierzchnie pod ciśnieniem. Nierówności uzupełniamy i korygujemy zaprawami wyrównującymi.

Uwaga, podłoża nie wyrównujemy klejem do płytek !!!

Stosujemy też odpowiednie grunty – inny do płyt karton-gips, i inny do tynków cementowo-wapiennych. W pomieszczeniach gdzie będzie mokro i wilgotno powinniśmy dodatkowo zastosować folię w płynie.

Układanie płytek na ścianie zaczynamy od sprawdzenia powierzchni, powinna być sucha. Przygotowujemy klej według instrukcji na opakowaniu. Następnie mocujemy listwę startową i zaczynamy kleić płytki. Cienką warstwę rozrobionego kleju rozprowadzamy grzebieniem na powierzchni ściany i na płytce, co kilka warstw sprawdzamy poziom płytek. Przy układaniu płytek na podłodze, balkonie i tarasie, należy nałożyć grzebieniem większą ilość kleju na podłoże i na płytkę. Wysokość zębów grzebienia dobieramy do grubości płytek. Taką technikę stosuje się wszędzie tam gdzie klej musi dokładnie wypełnić przestrzeń podpłytkową. Podczas układania płytek stosujemy krzyżyki. Obecnie minimalna wartość to 1 mm przy układaniu płytek rektyfikowanych, których tolerancja wymiarowa to 0,2 mm.

Ostatnim etapem jest fugowanie , sprawdzamy czy szczeliny są czyste i bez kleju .Fugę przygotowujemy według instrukcji na opakowaniu . Przy gresach polerowanych fugowanie zaczynamy dopiero po zaimpregnowaniu powierzchni , odwrotna kolejność spowoduje ze fuga wniknie w niezaimpregnowane mikropory powierzchni polerowanej .

Zaprawę fugowa rozprowadzamy gumową packą tak aby dokładnie wypełnić przestrzeń miedzy płytkami używając wilgotnej  gąbki profilujemy zaprawę żeby nadać odpowiedni kształt.Taka spoinę pozostawiamy na pewien czas aby przeschła, po upływie tego czasu zmywany powierzchnie płytek z nadmiaru fugi , i gotowe .

Dobry wykonawca to 80% sukcesu. Powinien on cechować się przede wszystkim uczciwością i rzetelnością, a oprócz tego:

-1-doświadczeniem w tego typu pracach (najlepiej popartym referencjami)

-2-wiedzą na temat rodzajów materiałów (płytki, kleje, fugi, izolacje, materiały budowlane), metod i technik układania płytek, przygotowania podłoża

-3- powinien posiadać profesjonalne narzędzia do tego typu prac

Ad.1 Najlepiej wybierać wykonawców polecanych przez znajomych. Są oni sprawdzeni, a przy okazji możemy zobaczyć jakość wykonanych przez nich prac. Przy wyborze wykonawcy z ogłoszenia nie kierujmy się najniższą ceną. Doświadczenie pokazuje że jakość, estetyka, terminowość i rzetelność nie zawsze idą ze sobą w parze. Wybierając wykonawcę z ogłoszenia poprośmy go o referencje od poprzednich inwestorów.

Ad.2. Dobry wykonawca powinien mieć dużą wiedzę na temat materiałów wykończeniowych na których ma pracować tzn. np. powinien wiedzieć ze wśród płytek gresowych występują rożne odcienie, kalibry i należy przed ułożeniem sprawdzić dane parametry. Powinien wiedzieć jakiego kleju użyć do danego rodzaju płytki, jaką fugę zastosować na posadzce w kuchni czy przedpokoju, a jaką w łazience na podłodze i na ścianie, gdzie trzeba zastosować hydroizolacje, które gresy impregnować i w którym momencie. Doświadczony wykonawca powinien umieć dokładnie i z odpowiednią kolejnością rozplanować sobie prace, w przeciwnym razie skutkuje to wydłużeniem prac o kilka lub kilkanaście dni oraz większymi zniszczeniami materiałów niż te oczekiwane. Jest to mocno odczuwalne przez inwertora w przypadku używania drogich materiałów wykończeniowych.

Ad.3 Posiadanie przez wykonawcę profesjonalnych narzędzi to dla inwestora pewność, że przy np. cieciu, wierceniu gresów/glazury nie zostaną zniszczone duże ilości materiałów. Wybierając najtańszego wykonawcę z ogłoszenia może okazać się, że nie dysponuje on profesjonalnym sprzętem i w efekcie końcowym to zdesperowany inwestor zmuszony jest do zakupu takich narzędzi, gdyż nie może już pozwolić sobie na zniszczenie kolejnych drogich płytek czy dekorów.

Do wyliczenia właściwej ilości płytek będziemy potrzebowali kilku danych, po pierwsze będzie nam potrzebny metraż danego pomieszczenia lub powierzchni w m2. W drugiej kolejności musimy wstępnie zaplanować, czy płytki będą układane z minimalną fugą około 1 mm – czy z większą, oraz czy będą układane na całej powierzchni ściany – czy może do innej wysokości. Powinniśmy też wiedzieć jaki format płytek będziemy chcieli zastosować. Wyliczając ilość pyłek na ścianę musimy znać jej wysokość i długość (np. 2,5 m /3 m), oraz znać wymiary płytki tj. szerokość i długość (np. 30 x 60). Mając te dane możemy obliczyć powierzchnie ściany oraz wyliczyć ilość potrzebnych płytek. Przykład:

wysokość ściany 2,5 m *  długość ściany 3 m = 7,5 m2 powierzchni ściany

szerokość płytki 0,3 cm * 0,6 cm = 0,18 m powierzchnia 1 płytki

7,5 m 2 / 0,18 m 2= 41,66 szt. daje nam to ilość potrzebnych płytek na ścianę

Do tego musimy jeszcze dodać zapas 10-15%, uwzględniając że wśród płytek w pierwszym gatunku może występować według normy 5% wadliwych płytek, oraz że niektóre płytki będą wymagały cięcia i mogą ulec zniszczeniu. Ważne, żeby pozostawić sobie kilka płytek, które w przyszłości mogą posłużyć do uzupełnienia tych uszkodzonych, ponieważ dokupienie płytek w tym samym odcieniu po upływie kilku miesięcy może być już niemożliwe.

Wybierając płytki do naszego mieszkania powinnyśmy kierować się względami estetycznymi i kolorystycznymi, ale musimy też zwrócić uwagę na parametry techniczne.

Przy wyborze płytek do łazienki powinniśmy zwrócić uwagę na takie parametry techniczne jak: antypoślizgowość, nasiąkliwość i odporność na środki chemiczne domowego użytku. Najlepiej do tego pomieszczenia na posadzkę będą nadawały się płytki gresowe barwione w pełnej masie mające małą nasiąkliwość wodną, o powierzchni naturalnej, fabrycznie zaimpregnowane, które charakteryzują się dobrą antypoślizgowoscią (R 10), co wpływa na poprawę bezpieczeństwa. Gresy takie są bardzo twarde, bo w większości przypadków mają 8 w 10 stopniowej skali twardości Mohsa. Mogą występować w wersji rektyfikowanej, czyli można je układać z użyciem minimalnej fugi, co poprawia wygląd estetyczny. Jako okładzina ścienna zazwyczaj stosowana jest glazura, ale coraz częściej projektanci używają w projektach również gresy o powierzchni polerowanej, które mają o wiele lepsze parametry techniczne i wytrzymałościowe. Łazienka jest pomieszczeniem o dużej wilgotności, dlatego przy jej wykańczaniu warto też zwrócić uwagę na odpowiednie zabezpieczenie podłoża, specjalnie do tego przeznaczonymi środkami hydroizolacyjnymi renomowanych producentów.

Wybierając płytki do kuchni, holu, korytarza, salonu czy na taras, poza wyglądem estetycznym, powinniśmy zwrócić też uwagę na proporcjonalny dobór wymiaru płytki względem wielkości danego pomieszczenia. Dodatkowo powinniśmy zwrócić uwagę na takie parametry jak: antypoślizgowość, twardość, ścieralność, nasiąkliwość i możliwość stosowania na ogrzewaniu podłogowym. Można tu polecić dwa rodzaje płytek – gres i terakotę. Gres ma lepsze parametry techniczne i będzie trwalszy w użytkowaniu, a co za tym idzie zaoszczędzimy na remontach. Reasumując, najlepsze do naszego mieszkania będą oczywiście gresy barwione w pełnej masie, impregnowane, o powierzchni naturalnej lub polerowanej. Jest to niezwykle trwały materiał który będzie nam służył przez długie lata.

Przy planowaniu zakupu płytek należy posiadać przynajmniej podstawową wiedzę na temat płytek, źle wybrane płytki mogą wiązać się z koniecznością wymiany lub zakupem nowych, a to zwiększy koszty remontu.

Kupując gres, glazurę czy terakotę należy kierować się kilkoma następującymi zasadami :

- odpowiedni dobór kolorystyczny i wymiarowy – duże płytki w formacie np. 60 x 60 ułożone na posadzce w małym pomieszczeniu wizualnie powiększą to pomieszczenie, a co za tym idzie zmniejszy się ilość fug i wpłynie to na wygląd wizualny. Natomiast ułożenie płytek w formacie 30 x 60 cm poziomo na ścianie optycznie poszerzy jej powierzchnie. Ułożone pionowo stworzą wrażenie wyższego pomieszczenia.

- ustalenie ilości potrzebnych płytek, z uwzględnieniem zapasu i ewentualnych odpadów. Przyjmuje się że dla nieskomplikowanych powierzchni od 0-10 m2 na których będziemy wykorzystywali płytki w jednym wymiarze zapas powinien być około 10 %, dla powierzchni od 10-50 m2 zapas zmniejsza się do  5%, a powyżej 50 m2 do 3%. Przy układaniu płytek w tzw. karo ilości naddatku należy podwoić, a w przypadku układania bardziej skomplikowanych powierzchni składających się z kilku wymiarów płytek ten zapas może się zwiększyć nawet do 20%.

Z naszych obserwacji i doświadczeń wynika że około 95% klientów nie uwzględnia kupna płytek na zapas. Dokupując brakujące ilości możemy spotkać się z sytuacją, w której producent oferuje nam płytki pochodzące z innej partii produkcyjnej niż poprzednio zakupione, wówczas występować mogą różnice w odcieniu czy kalibrze. Warto również zwrócić uwagę, by kupione płytki na opakowaniach miały ten sam indeks tzn. ten sam odcień, kaliber i datę produkcji.

- dobór odpowiednich klejów do danej powierzchni. Najlepsze i najczęściej stosowane są obecnie kleje elastyczne, które dzięki swoim właściwościom pochłaniają naprężenia powierzchni. Wyróżniamy także kleje epoksydowe – chemoutwardzalne stosowane w przypadku wymogu chemoodporności posadzki. Kleje poliuretanowe – stosowane w przypadku wymogu chemoodporności posadzki oraz jeśli jest konieczność układania płytek na drewnie, metalu, PCV, linoleum, z możliwością stosowania na zewnątrz. Kleje krzemianowe z grupy chemoutwardzalnych z wysoką chemoodpornością, odpornością na wysoką temperaturę oraz na korozje biologiczną.

- grubość płytki. Istotny parametr mówiący o wytrzymałości płytki na zginanie i informujący o jej odporności na użytkowanie. Często spotykamy się z płytkami produkowanymi na promocje, których grubość nie przekracza 6 mm. Świadczy o ich mniejszej wytrzymałości i dużo krótszej żywotności, a co za tym idzie częstszym wydatkom na kolejne remonty.

- zastosowanie płytek. Płytki stosowane na zewnątrz muszą być mrozoodporne, najlepiej barwione w pełnej masie, antypoślizgowe. Do tej grupy zaliczają się płytki gresowe i terakotowe, które dodatkowo mają zastosowanie w holach, korytarzach i budynkach użyteczności publicznej, a na ścianach w łazienkach, kuchniach itp. doskonale sprawdzi się glazura.